خیره به جهان

خیره به تو

و دروازه های یخی از زمستانی دور

بر کدام مدار چرخیده ایم

که دستی گهواره ای را نمی جنباند

و شعله ای بر بلندی آتش نمی رقصد؟

مگر آسمان پریدن نمی خواهد

که هر لحظه می ریزیم-

از بالی به بالی

و تاریک می شویم 

از نگاهی به نگاهی

نمی دانم گوشه کدام آواز را به خاک سپردند

که این رقص ده صوفیانه است و نه.....

نمی دانم چرا با شکستن پلها

رودخانه ها بد نام میشوند