مرگ آنقدر سریع و تند می آید که دیگر مجالی برای وداع نمیماند!

حرفهای نا نوشته،جملات ناتمام و نگاه به در مانده و دست های خالی و ...

پس امروز را که در آنی قدر بدان و از این لحظات ناب و برگشت ناپزیر کمال استفاده را ببر!

وقتی مادر بزرگ ار صمیمیت همسایه ها در آن زمان برایم

می گوید در دلم آرزو میکنم ای کاش برای لحظه ای هم

که شده می توانستم آن همه صفا و صمیمیت را لمس کنم .

نمیدانم چرا هر چه علم پیشرفت میکند و تکنولوژی

درجهان حرف اول را میرند،قلبها از یکدیگر دورتر و سردتر

 می شود؟!!

آیا به نظر شما پیشرفت تاوانی به این سنگینی باید داشته باشد ؟

زندگی از مجموعه کنش و واکنشهای من و شما شکل میگیرد و به عبارت بهتر این ما هستیم که زندگی را می سازیم و تلخ و شیرین بودن آن را تعیین میکنیم.اگر در بلندی ها و فراز های زندگی  مغرور شویم و جز خود کسی را را نبینیم قافیه را باخته ایم  واگر در فرودها خدا را نبینیم و ایمان و توکل را از دست بدهیم بازنده نهایی هستیم.

زندگی میتواند به کام همه ما شیرین باشد به شرطی که حریمها را حفظ کنیم و حرمت یکدیگر را حفظ کنیم

زندگی آیینه است شفاف که هر روز و شب خودمان را در ان تماشا میکنیم گاه ساعتها در مقابل ان می ایستیم و خیره اش

می شویم و گاهی دیگیر شتابزده از کنارش می گذریم ......

زندگی انعکاس رفتار ماست اگر بد کنیم بد می بینیم و اگر خوب باشیم خوبی خواهیم دید

پس

زندگی آنقدر ارزش دارد که به خاطر ان از همه هستی خود مایه  بگذاریم تا قصری با شکوه از مهربانی،محبت،عشق و دوستی بنا کنیم و زندگی آنقدر بی ارزش است که نباید به خطر آن دلی را بیازاریم و برای رسیدن به قله های فانی دنیا دست به هر کاری بزنیم.

خوب زندگی کردن بهتر از زندگی خوب داشتنه

تقدیم به همه کسانی که خوب زندگی میکنن!!!

سلام به دوستان خوب وبلاگ نویس

به پاس محبت دوستان این افتخار

 نصیب من شد که در محفل

صمیمی شما دوستان

حضور داشته باشم

به امید یاری حق